De manifestatie in centrum van Rotterdam is goed bezocht, tussen de bibliotheek en de grote markt in. Stephanie Boer, zelf ooit dakloos geweest, deelt haar ervaringen met het publiek.

Geef stem aan mensen zonder stem

Martijn van Leerdam, predikant-directeur van de Pauluskerk, wijst op de groep ongedocumenteerden in Rotterdam: “het probleem is dat je eerst papieren moet hebben, voordat je wat voor elkaar kan krijgen.” De Pauluskerk in Rotterdam maakt zich al jarenlang sterk voor de groep ongedocumenteerden in Rotterdam. De Pauluskerk heeft, samen met diverse partners, een programma met speerpunten opgezet voor de Tweede Kamer verkiezingen in november. De pamfletten worden tijdens de bijeenkomst gepresenteerd. De oproep is om te stemmen voor diegenen die geen stem hebben.

In het tweede gedeelte gaat Erik Verkaar (directeur Zorgbelang Inclusief) in gesprek met Ronald Buijt (wethouder zorg in Rotterdam) en Tjalling Vonk (raadslid ChristenUnie in Rotterdam). Dakloosheid kan snel ontstaan: een relatie die stukloopt, verlies van een baan. Hoe kan de gemeente hierin helpen dit te voorkomen? En hoe zit het met de ambitie om in 2030 geen daklozen meer te hebben?

Samenwerken: ‘we willen hetzelfde.’

Ronald Buijt benadrukt dat veel partijen en mensen samenwerken, en dat er veel discussie is in de gemeenteraad. Toch wil iedereen hetzelfde. Er wordt gewerkt om de bankslapers te bereiken, en te voorkomen dat ze in de opvang terecht komen. Ook wordt er ingezet op ‘Housing first’: regel eerst een woning, en dan de rest. Toch zijn er ook knelpunten in de praktijk: personeelstekort, de uitstroom loopt vast (geen/te weinig betaalbare woningen). Er wordt dan ook veel samengewerkt met andere partijen. Er wordt ook eerder het gesprek aangegaan bij huurachterstanden: Buijt meldt dan ook dat het aantal huisuitzettingen is afgenomen.

In een reactie laat Tjalling Vonk weten dat het goed is dat er wordt ingezet op de bankslapers. Wat beter kan is dat dakloosheid eigenlijk een woonprobleem is: het zou eigenlijk in de portefeuille moeten zitten van de Wethouder Wonen hoort te zitten. Buijt erkent dit, en voegt toe dat er veel wordt overlegd en samengewerkt. En verder is het tijd om de handen uit de mouwen te steken. Vonk benadrukt dat in de opvang mensen ook echt een eigen afsluitbare kamer of woning moete hebben, niet een gedeelde kamer.

Handen uit de mouwen

Tjalling Vonk legt uit dat geld geen issue zou moeten zijn: vanuit het rijk is extra geld gekomen voor het bestrijden van dakloosheid. En blijf inzetten op Housing First, waarbij er aandacht moet zijn voor huisvesting: er worden nu 30 extra plaatsen gecreëerd (van 80 naar 110), daar waar de vraag naar plek veel hoger is (rond de 400). Vonk pleit voor samenwerking, en de inzet van ervaringsdeskundigheid, zoals bij het kapstokoverleg (overleg gemeente met daklozen, georganiseerd door Basisberaad).

De menselijke maat

Vanuit het publiek zijn er ook de nodige reacties. Een kleine greep:

• “Kijk ook echt eens om naar de mensen, en stap niet over ze heen.”
• “Nederland is een rijk land, zorg dat iedereen een huis krijgt.”
• “Huisuitzettingen worden nu verminderd, maar wat is er voor de mensen die eerder het huis zijn uitgezet?”
• “Zorg voor minder bureaucratie, waaronder de pasjes, en kijk meer naar de menselijke maat.”

De wil is er om voor 2030 de dakloosheid op te lossen. Vanuit verschillende kanten wordt meegewerkt: werk genoeg te doen! Binnenkort verschijnt een uitgebreider verslag via www.denk-raam.nl